Bubbeltjeswater en schaken zijn in Amsterdam West niet de meest voor de hand liggende combinatie. Toch werd het SPAchess 2013 toernooi deze zomer goed bezocht door de kersverse leden van SV Amsterdam West.
8 van de onzen deden mee. In verschillende groepen, dus met verschillende ratings maar vooral met wisselend resultaat. Maar goed of slecht gespeeld, aan het eind van de middag wachtte er op het Science Park Amsterdam altijd een zonovergoten terras. Waar steun of hoon van je schaakvrienden wachtte, en de schaakwaarheid kwam daar vaak pas achteraf. En waar een spaatje niet het meest gangbare drankje leek.
Frits Veenstra , Bert van de Laar en Rob Scheermeijer presteerden het best; Frits won heel knap gezamenlijk de C groep met 7 uit 9, Bert eindigde in die groep met 6 punten. Rob pakte flink ratingpunten in Groep B met 5,5 uit 9.
Een aantal deelnemers zag deze zomer kans hun deelname/partij te analyseren en onderstaand met u te delen. De rest is waarschijnlijk in de schaakboeken gedoken, om volgend jaar sterker dan ooit terug te komen. De vragenlijst die alle deelnemers voor dit stukje hebben ontvangen werd bijzonder slecht geretourneerd, waarschijnlijk was iedereen moe van alle ledenpeilingen/enquêtes eerder dit jaar. Ik wil u het eerlijke antwoord van Dirk Goes op een vraag niet onthouden; De speler waar Dirk Goes meer van had verwacht was Dirk Goes zelf. Zijn nette winstpartij staat hieronder.
Voor de ramptoeristen, hier staan alle uitslagen.
Frits Veenstra
Ik heb de gewoonte zomers meestal niet met vakantie te gaan naar (nog) warmere, exotischer en buitenlandse oorden. Een kort reisje ok, maar mij bevalt het in de zomer in Amsterdam/Nederland wel. Meestal is de temperatuur aangenaam, lekker warm, veel cultuur evenementen en is het niet al te vochtig met regen die van boven komt. Het vele gemekker over slechte en natte zomers in Nederland heb ik nooit zo goed begrepen. Daarbij genomen dat ik vrij veel vrije tijd heb in de zomer en graag schaak doe ik regelmatig mee aan één van de Nederlandse zomertoernooien; dit jaar geen NK Open in Dieren, mijn favoriet vanwege de mooie omgeving en de uitstekende mogelijkheden tot mooie fietsroutes, maar in juli SPA Chess in Amsterdam met elke dag een half uurs fietsritje van West naar Oost en v.v. over de Dam langs de vele toeristen; ook veel te zien… Mooie locatie in Oost met een grote bar en een prachtig terras dat deze hele week in de zon lag. Subliem! En eind augustus het BDO in Haarlem, waar Dirk Goes misschien een stukje over schrijft. Voor mezelf heb ik het idee dat ik beter geschaakt heb in Haarlem dan in Amsterdam. Maar het resultaat was in Amsterdam beter. Ik was één van de rating favorieten in de C groep en die favorietenrol heb ik meer dan waar gemaakt. Veel punten bij elkaar gescharreld door fouten/gemiste kansen van mijn tegenstanders en niet door eigen hoogstaand spel (ook een kwaliteit!). Om dit te illustreren hier een fragment uit mijn partij uit de 5de ronde tegen Lola van Dunnen.
Na een voor mij perfect scenario in de laatste ronde werd ik gedeeld winnaar met 7 uit 9 en een TPR van ruim 1860.
Marc Meuwissen
Bij SPA speelde ik met wit tegen Rob Scheermeijer, het was een korte maar leuke partij. Ik bood op zet 20 remise aan en was (dus) blij dat hij dat accepteerde.
Was goed getimed omdat het de eerste keer was dat hij beter stond. Daarvoor had ik het beter kunnen doen maar hij had kennelijk rond zet 15 besloten steeds de beste zet te doen en daar had ik natuurlijk wel last van. Ben tevreden met de partij en het resultaat, anders hadden jullie dit natuurlijk ook nooit gelezen
Steeds had ik deze zet moeten doen, maar nu niet meer. Rob staat na …Ld7 beter. Met 20 Ph4 (listig zetje) had ik voordeel behouden, maar ik zag het allemaal niet meer zo. Ik snapte wel dat ik het ergens had laten liggen en dat blijft dan toch in je hoofd. Aan de andere kant kan het ook zijn dat Rob aan hetzelfde dacht en blij was met een halfje toen hij remise accepteerde, het is in mijn ervaring nu eenmaal lastig om een stelling steeds neutraal te beoordelen.
Dirk Goes
Algehele indruk: Het was echt bagger. Het wilde niet, het liep niet, het ging niet, het zat tegen, ik wandelde teveel, ik ging te vroeg aan het bier, mijn midlife crisis speelde op, het was, kortom, te genant voor woorden … Maar ik ben niet zielig!!!
Om te bewijzen dat ik het (soms) best wel kan laat ik hier mijn enige winstpartij zien:
Sander van de Wiel
Ik heb dit jaar gek genoeg geen tegenstanders gehad met een rating van boven de 1700. Dan kost het, ook met 5 uit 8, gewoon echt punten zo’n toernooi. Waar lag het aan? Vooral aan mezelf, maar als ik iets anders de schuld zou moeten geven? Schakers op de weg terug (omhoog) en de jeugd, altijd weer de jeugd. Enthousiast geworden door de voorbereiding van anderen besloot ik een jeugdige tegenstandster (op haar achternaam) te googlen en de partij voor te bereiden. Uiteindelijk heb ik een half uur gedacht tegen een meisje van ik geloof dertien te moeten spelen met een clubrating van 1950. Zij leek op haar club de weerlegging van de Caro Kann te spelen, dan maar niet voorbereiden dacht ik .Uiteindelijk bleek het een misverstand en speelde ik tegen haar oudere zus, driehonderd (clubrating) punten minder, maar ik heb met moeite remise kunnen houden. Een van de partijen die ik won was ook tegen een jeugdspeler, geen vlekkeloze pot (what’s new), maar met diverse wendingen en een soort van openingsnieuwtje. Of eigenlijk haalde ik wat zetten door elkaar. Maar het pakte uiteindelijk redelijk uit.